စမင္ကြၽန္းက ငရဲျပည္
သုဝဏဝတီၿမိဳ႕ရဲ႕ သူေဌးေတြထဲက တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ သူေဌးႀကီးနႏၵရဲ႕ သမီးျဖစ္သူ နတ္ပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္ ပ်င္းပ်င္း႐ွိသည္ႏွင့္ ေလသာျပတင္းကို ဖြင့္ကာ တစ္ဦးတည္းေလညႇင္းခံေနမိသည္။ ထို႔စဥ္ ျမင္ကြင္းထဲဝင္တဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရင္ထဲလႈပ္ခတ္သြားသည္။
ဓားလွံ လက္နက္ေတြ ကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့ရဲမတ္ေတြသူတို့အလယ္မွာေတာ့ ျငိုးငယ္တဲ့အသြင္နဲ့ မိန္းမပ်ိုေလးတစ္ဦး။ လက္နွစ္ဘက္ကို ေဘးသို့ဆန့္တန္းထားရျပီး ဝားလံုးတစ္လံုးနွင့္ တြဲခ်ည္ခံထားရရွာသူေလး။
ဒီတိုင္းျပည္ကို ဘုရင္ေဒဝသိမ္းပိုျပီးကတည္းက သူ့ကိုပုန္ကန္မည္ဟု ယူဆရသူတိုင္းကို ဖမ္းဆီးႏွိပ္ဆက္ေနၾက။ အခုလဲ ထိုအမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးကို မည္မ်ွထိ ႏွိပ္ဆက္ထားသည္မထိ အဝတ္အစားပင္အျပည့္အစံုမ႐ွိေတာ့ ။ အ႐ွက္လံုရံု လံုခ်ည္တစ္ထည္ကို ရင္႐ွားထားရ႐ွာသည္။
လူေတြၾကားထဲ အဝတ္အစားမလံုမျခံဳႏွင့္ လည္ပင္းတြင္းႀကိဳးကြင္း စြပ္ကာ အဆြဲခံျခင္းအေပၚ ထိုအမ်ိဳးသမီးငယ္ေလး ႐ွက္ေန႐ွာေပလိမ့္မည္။ ပန္ႏြယ္ေလး ထိုအမ်ိဳးသမီးကို ေငးကာ သတိလက္လြတ္ ကိုယ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကို တင္းတင္းကေလး စုပ္ကိုင္ထားမိသည္။
ပန္းႏြယ္ရဲ႕ စိတၱဇတစ္ခုပင္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက မည္မ်ွျပည္စံုေနခဲ့ေစကာမူ ထိုသို႔ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကိုျမင္တိုင္း သူတို႔ေနရာ ဝင္ခံစားမိတတ္သည္။ ထိုသို႔ဝင္ခံစားတိုင္းလည္း လိြင္စိတ္က အပ်ိဳေလးတန္မဲ့ ႏိုးၾကားလာတတ္သည္။
ယခုလဲ ထိုအက်ဥ္းသူေလးေနရာမွာ ဝင္ခံစားၾကည့္မိသည္။
သူမ လူေတြၾကားထဲမွာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္တန္းတုပ္ေႏွာင္ခံထားရသည္။ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ရင္႐ွားထားေသာ အဝတ္မွလြဲ၍ တျခားမ႐ွိ။ သူမ၏ လွပေသာ အခ်ိဳးအဆစ္မ်ားကို ပုရိသအေပါင္းတို႔ေငးေမာ သေရယိဳေနသည္ စသျဖင့္ေပါ့
ေတြးရင္းေတြးရင္း ရင္လႊမ္းတန္ဆာေအာက္မွ လံုျခံဳစြာ ဖံုးဖိထားေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားေထာင္ထလာသည္။ အဖုတ္မွလဲ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား က်လာသည္။ ျမင္ကြင္းကေတာ့ တစ္ျဖည္းျဖည္းေဝးကြာေပ်ာက္ကြယ္သြားေပၿပီ သူမလဲ အလိုမျပည့္ေသာ စိတ္ကို သက္ပ်င္းခ်ကာ အိပ္ေဆာင္ဝင္ခဲ့သည္။ မနက္ခရီးသြားရမည္ေလ။
ဆက္ရန္
လက္ယာ
စမင္ကြၽန္းက ငရျဲပည္
အပိုင္း၂
စမင္ကြၽန္း......
ေရဘီလူးမ်ိဳးႏြယ္တို႔ေပ်ာ္စံရာ။ ထိုေရဘီလူးဆိုသူေတြက ပင္လယ္ဓားျပေတြ ။ အလြန္႐ိုင္းဆိုင္းသည္။ ပင္လယ္ဓားျပဆိုေသာ္လည္း ပစၥည္းထက္ လူကို ဖမ္းဆီးတာပိုမ်ားသည္ အထူးသျဖင့္ မိန္းမငယ္ငယ္ေလးေတြေပါ့ ။ အခုလဲဒီကြၽန္းေပၚ ဘုမသိဘမသိ လာကပ္ထားတဲ့ ေလွတစ္ဆင္းကို တိုက္ဖို႔ေခ်ာင္းေနၾကသည္။
==============================
စီးလာေသာေလွ ခ်ိဳ႕ယြင္းသျဖင့္သာ ကမ္းခဏ ကပ္ခဲ့ရသည္ ။ သည္ကြၽန္းေပၚေနရတာ မလံုျခံဳသလို ပန္းႏြယ္ခံစားေနရသည္။ ပန္းႏြယ္ေလး စိတ္ေတြေလးေနမိသည္။
ညဦးယံေရာက္ၿပီမို႔ ေလွနဲ႔ပါလာသူ ကုန္သည္ေတြ ခရီးသြားေတြ အိပ္စက္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနၾကသည္။ ထို႔စဥ္မွာပင္
ဝွစ္......ဒုတ္
အား.........
႐ုတ္တရက္ ဘယ္ကထြက္လာမွန္းမသိေသာ ျမားတစ္ဆင္းက ေ႐ွ႕ကလူကို လာမွန္သျဖင့္ ပန္းႏြယ္လန္႔ကာေအာ္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေတာထဲက မ်က္ႏွာေပါက္ဆိုးဆိုးျဖင့္လူမ်ားထြက္လာကာ ေတြ႔သမ်ွ လူေယာက်္ားတို႔ကို သတ္ၾကေတာ့သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္က ခ်က္ျခင္း အက်ဥ္းတန္သြားသည္။ တိုက္ပြဲျကား အေၾကာက္လြန္သြားေသာ နတ္ပန္းႏြယ္ေလး ေျပးမိေျပးရာေျပးေတာ့သည္။
နတ္ပန္းႏြယ္ေျပးထြက္သြားတာကို သာဂရဟူေသာ ေရဘီလူးက လွန္းျမင္လိုက္သည္။ နတ္သမီးတမ်ွ ေခ်ာေမာေသာ မိန္းမပ်ိဳေလးကို သိမ္းပိုလိုစိတ္ျဖင့္ ေနာက္ကလိုက္ေတာ့သည္။
ေျပးခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမ်ွ နတ္ပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္ ေမာပန္းလာသည္။ ေျခဖဝါးႏုႏုတို႔လည္း အဆမတန္နာက်င္ေနသည္။ ႐ုတ္တရက္ ခလုတ္တိုက္ကာ ပစ္လဲသြားသည္။ ေမာပန္းလြန္းေနသျဖင့္ ျပန္ပင္မထႏိုင္ေတာ့။ အသက္ကိုခတ္ခဲစြာ ႐ွဴေနရသည္။
ေနာက္ကလိုက္လာေသာ သာဂရ အေမာဆို႔ေနေသာ မိန္းမပ်ိဳကို အလြယ္ပင္ဖမ္းဆီးရ႐ွိသြားသည္။ ပန္းႏြယ္အနားေရာက္သည္ႏွင့္ ျမင္းေပၚမွဆင္းက လဲက်ေနေသာ ပန္းႏြယ္ကို ထိုင္ရက္ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲထုၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္သို႔ဆြဲလိမ္လိုက္သည္။
အ.....
နာက်င္မႈေၾကာင့္ ပန္ႏြယ္တိုးတိုးကေလး၏္းလိုက္သည္။ ခြန္အား႐ွိသေလာက္႐ုန္းကန္ေသးသည္။ နည္းနည္းမွအရာမထင္။ သာဂရက မလႈႏိုင္ေသာ မိန္းမပ်ိဳေလးကို စိန္ေျပနေျပ ႀကိဳးႏွင့္တုပ္ေတာ့သည္။ လက္ေမာင္းႏွင့္ ရင္သားေအာက္ေျခပိုင္းမွ တင္းက်ပ္သလို ခံစားရျခင္းေၾကာင့္ မိမိကို ႀကိဳးႏွင့္တုပ္ေနမွန္း ပန္းႏြယ္သတိထားမိသည္။
ၿပီးေတာ့ လက္ေကာက္ဝတ္ႏွစ္ဖက္။ မိမိအခါခါ စိတ္ကူးယဥ္ဖူးေသာ တင္းက်ပ္မႈမွာ ပန္းႏြယ္ မိန္းေမာသြားသည္။ မ႐ုန္းကန္မိေတာ့။ ႐ုန္းလည္းမ႐ုန္းကန္ႏိုင္။ စမင္ကြၽန္ထြက္ အုန္းဆံျဖင့္က်စ္သာ့္ ႀကိဳးတို႔က အဝတ္ခံေနေသာ လက္ေမာင္းေနရာမွာ မသိသာေသာ္လည္း လက္ေကာက္ဝတ္ေနရာမွာေတာ့ ဆူးနစ္နာက်င္မႈကို ခံစားေနရသည္။
သာဂရတစ္ေယာက္ မိမိျပဳသမ်ွႏုေနရ႐ွာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကိုၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးေလးျဖစ္လာသည္။ သူမေ႐ွ႕မွာ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးေလာက္ ဖမ္းဆီးခဲ့ဖူးသည္။ ခုလိုမဟုတ္ ႐ုန္းကန္ေနသျဖင့္ ထိန္းရတာ အလြန္ခတ္သည္။ ခုတစ္ေယာက္ကေတာ့ သည္လိုမဟုတ္ ။ အစပိုင္းက ေၾကာက္လန္တၾကားေျပးလႊားေနေသာ္လည္း ႀကိဳးစတုပ္သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ၿငိမ္က်သြားသည္။ ဘယ္လိုပါလိမ့္။ အေ႐ွ႕က မိန္းမပ်ိဳကို အသည္းယားလာသျဖင့္ ရင္ခြင္ထဲဆြဲထည့္လိုက္သည္။
ပန္းႏြယ္သာဂရရင္ခြင္ထဲ ပံုက်သြားသည္။ သာဂရက မိမိရဲ႕ အက်ဥ္းသူျဖစ္ေနသည့္အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ဖြ႔ံေသာ ကိုယ္ခႏၶာအေပၚ စုန္ဆန္ေျပးလႊားေနသည္။ တစ္ႀကိမ္းအေပၚရံစကို ေဘးသို႔ဆြဲခ်ကာ ရင္လႊမ္းတန္ဆာေပၚမွေန၍ အုပ္ကိုင္လိက္သည္။
႐ွက္ရႊ႔ံမႈေၾကာင့္ ပန္းႏြယ္၏ မ်က္ႏွာ ရဲကနဲ။ အေတြ႔အၾကံဳရင့္ေနေသာ သာဂရလဲ မ်က္ေမွာၾကဳတ္သြားသည္။
ႏို႔သီးေခါင္းေတြ ေထာင္ထေနပါလား။ သည္ေကာင္မစိတ္ထေနတာပဲ ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ထိုႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ညိဳးလက္မႏွင့္ဆြဲညႇစ္လ်ဳက္သည္။
အ...အ... အမေလး
ထူးကဲေသာ နာက်င္မႈမွာ ပန္းႏြယ္ ဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးသြားသည္။
သိပ္ရြေနပါလား ေကာမ။ နင့္ကို ငါ့စခန္းေရာက္မွ ေကာင္းေကာင္းကိုင္ရမယ္ ။ထစမ္း
ပန္းႏြယ္ မတ္တပ္အႏိုင္ႏိုင္ရပ္လိုက္သည္။
သာဂရက သူမလည္ပင္းကို ႀကိဳးကြင္းတစ္ခုျဖင့္မေလ်ာ့မတင္းေလး စြပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေသာ့သူကေတာ့ ျမင္းေပၚတပ္ကာ သူမကိုေတာ့ တိရစာၧန္တစ္ေကာင္လိုဆြဲေခၚလာသည္။
အခ်ဳပ္အေႏွာင္ႏွင့္ လမ္းေလ်ွာက္ေနရျခင္းအေပၚ ပန္းႏြယ္စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည္။ သာဂရေခၚရာသို႔ ပါလာသည္။ သူမျမင္ခဲ့ဖူးေသာ အက်ဥ္းသူေလးလို
ဆက္ရန္
လက္ယာ
စမင္ကြၽန္းေပၚက ငရဲျပည္
အပိုင္း ၃
သာဂရက ေရဘီးလူးတစ္ေယာက္ေပမဲ့ အျခားသူေတြနဲ႔အတူမေန ။ေတာနက္ထဲမွာတစ္ေယာက္ထဲေနသည္။ ေရဘီလူးအ႐ိုင္းအစိုင္းေတြ ထဲ အေတာ္ေလးဉာဏ္ေကာင္းသူဟုဆိုႏိုင္သည္။ ခြန္အားအရာ၌လည္း က်ားႏွင္ေတာင္ နဗန္လံုးႏိုင္သူပင္။
သူ၏ေဝယဝစၥ အတြက္ ပထမအေခါက္က ေက်းကြၽန္ႏွစ္ဦး ဖမ္းထားသည္။ တစ္ေယာက္က ပိုးျဖဴ တစ္ေယာက္က ႏြဲ႔ေႏွာင္း ။ႏွစ္ေယာက္စလံုး အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေတြမို႔ ေခ်ာၾကေတာင့္ၾကသည္။ အရင္ကေတာ့ မာနႀကီးခဲ့ၾကမည္။ အခုေတာ့ သာဂရရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြေအာက္မွာ ေမာ္ပင္မၾကည့္ရဲေတာ့။
သာဂရက လူလည္။ အျခားသူေတြက ဓားျပတိုက္ၿပီးလူကိုသာ ဖမ္းဆီးတတ္ေပမဲ့ သူကေတာ့အသံုးတည့္မည္ထင္သမ်ွယူကာစုထားသည္။ ၿပီးေတာ့အသံုးဝင္မည္ထင္သလိုသံုးသည္။ သူမဝတ္ေပမဲ့ အဝတ္တန္ဆာေတြ လက္ဝတ္ရတနာသတၱာေတြ သစ္လံုးအိမ္တစ္လံုးအျပည့္။
သစ္လံုးေတြျမင့္မားစြာ ကာရံထားေသာ ျခံထဲသို႔ဝင္၍ သာဂရ ျမင္းကိုရပ္လိုက္သည္။ ခရီးဆံုးၿပီမို႔ မ်က္လႊခ်ကာလိုက္လာေသာ ပန္းႏြယ္ေလး ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခပ္လိုက္သည္။ ဝန္းထဲမွာ ခိုင္ခံေသာ သစ္လံုးအိမ္ႏွစ္လံုး သစ္ေလွာင္အိပ္ေလးတစ္ခုႏွင့္ သစ္သားျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ ထူးထူးဆန္းဆန္းကိရိယာေတြ ဘာေတြမွန္းေတာ့မသိ။
ျမင္းခြာသံၾကား၍ သာဂရ ေရာက္လာမွန္းသိသည္ႏွင့္ အသီးသီး အလုပ္လုပ္ေနရာမွထြက္လာကာ ေ႐ွ႕မွာဒူးေထာက္လိုက္ၾကသည္။သူမလိုပင္ ဘဝဆိုးခဲ့သူေတြျဖစ္မည္ဟု ပန္းႏြယ္အကဲခတ္မိသည္။
အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္လံုး အဝတ္အစားပင္ အျပည့္အစံု ဝတ္ခြင့္မရ။ အဝတ္ပိုင္းႏွစ္စကိုသာ အ႐ွက္လံုရံုစည္းထားရသျဖင့္ ရင္ၫႊန္ေဖြးေဖြးေတြ ဝမ္းဗိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ေတြႏွင့္ လွေနသည္ဟုလည္းထင္မိသည္။
ပိုးျဖဴမိေႏွာင္း ဒီေကာင္မငယ္ကို ဟိုမွာခ်ဳပ္ထားလိုက္ ။ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြလဲ အသင့္ပင္ထားေပးၾက ငါထြက္လာလို႔မၿပီးေသးရင္သိတယ္ေနာ္။
ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့ပါ႐ွင့္
သာဂရထြက္သြားသည္ႏွင့္ ထိုင္ေနရာမွထကာ ပန္းႏြယ္ကို တစ္ဖက္ဆီ တြဲကာ သာဂရ ၫႊန္ျပေသာ ေနရာသို႔ေခၚသြားသည္။ ေဒါက္ႏွစ္ေဒါက္ေပၚ အေသတပ္ဆင္ထားေသာ သစ္သားျပားႀကီး ။ အေပါက္သံုးေပါက္ေဖာက္ထားတယ္ အလ်ားလိုက္အလယ္က ခ်မ္းထားတယ္။ ဘာႀကီးမွန္းမသိ။
ပိုးျဖဴက သူမကို ႀကိဳးျဖည္ေပးသည္။ သူမလက္ေကာက္ဝတ္ေလးေတြကို စုပ္နယ္ေနမိသည္။ ႏြဲ႔ေႏွာင္းက သစ္သားျပားရဲ႕ အေပၚပိုင္းကို ျဖတ္ယူလိုက္သည္။ ပိုးျဖဴက သူကိုထိုင္ေစကာ အလယ္က အေပါက္ၿပီးေပၚလည္ပင္းကို တင္လိုက္သည္။ ေဘးကေပါက္ေသးေတြေပၚ လက္ေကာက္ဝတ္ေတြတင္ေစကာ အေပၚက တစ္ဝတ္ကိုဖိခ်လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့သူမ႐ုန္းလွင္ ကြၽတ္မထြက္ေစရန္ သစ္ျပား၏ အစြန္ႏွစ္ဖက္ကို ႀကိဳးႏွင္စည္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ငုတ္တုတ္တပိုင္းျဖစ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို ဖင္ကုန္းထားသည့္အေနအထားေရာက္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးသည္။
အေနအထိုင္ကအစ ေသေသဝပဝပ္ေနခဲ့ေသာ ပန္းႏြယ္အဖို႔ေတာ့ ႐ွက္ဖြယ္ရာ အျဖစ္ပင္။ လက္ေကာက္ဝတ္ေတြကို ႐ုန္းၾကည့္ေသးသည္။ တုပ္တုပ္မွပင္မလႈပ္။ သူမမ်က္ႏွာမူရာ အရပ္မွာ သစ္သားခံုႏွင့္စားပြဲကိုခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေသတၱာငယ္ႏွစ္လံုးကို စားပြဲေပၚတင္ထားသည္။
အားလံုးၿပီးမွ ႏွစ္ဦးသားပန္းႏြယ္ေဘးႏွစ္ဖက္တြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနၾကေတာ့သည္။
ဆက္ရန္
လက္ယာ
စမင္ကြၽန္းေပၚက ငရဲျပည္
အပိုင္း ၄
သစ္လံုးအိမ္ထဲ ခဏနားၿပီးသည္ႏွင့္ ဖမ္းမိလာေသာ သားေကာင္ကို ေအာင္သားစားရန္ သာဂရ ျခံဝန္းထဲထြက္လာသည္။ အျပင္မွာ ေမွာင္ေနေပမဲ့ ျခံဝန္းအႏံွမီးတိုင္မ်ားထြန္းထားသျဖင့္ လင္းထိန္ေနသည္။
အနားေရာက္ေတာ့ ပန္းႏြယ္၏ အလွကိုေသခ်ာခံစားမိသည္။
ဖင္ကုန္းထားသလိုအေနအထားေၾကာင့္ တင္းရင္းေသာ တင္ပါးေတြက ေယာက္်ားအေပါင္းကို ဖိတ္ေခၚေနသလိုပဲ။ အေ႐ွ႕ဖက္မွၾကည့္လ်ွင္လည္း ရင္လႊမ္းတန္ဆာေအာက္မွ တစ္ပိုင္းတစ္စဟိုက္ေနေသာ ေဖြးစင္သည့္ ရက္သားစိုင္တစ္ခ်ိဳ႕ ကလည္းစိတ္ႂကြစရာပင္။ သာဂရက ပန္းႏြယ္၏ ေ႐ွ႕မွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ကိုယ့္အေနအထားကိုသတိထားမိေသာ ပန္းႏြယ္ ႐ွက္ရြ႔ံေနသည္။
ပိုးျဖဴႀကိမ္လံဳးယူၿပီး ေကာင္မငယ္ေနာက္မွာ ရပ္ေနစမ္း...
ဟုတ္ကဲ့... ၾကားရေသာ အမိန္႔သံအတိုင္း စားပြဲေပၚက ႀကိမ္လံုးကိုယူကာ ပန္းႏြယ္ေနာက္မွာ ရပ္လိုက္သည္။ တစ္ခ်က္ေလာက္ ႐ိုက္လိုက္စမ္း...
ရႊပ္
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေၾကာင့္လား သနားစိတ္ေၾကာင့္လား ႐ိုက္ခ်က္က အားသိတ္မပါ
ဟဲ့ေကာင္မ နာေအာင္႐ိုက္ေလ နင္ပါအ႐ိုက္ခံခ်င္လို႔လား
မလုပ္ပါနဲ႔႐ွင္......
ေအး အဲ့ဒါဆို ေကာင္မငယ္ကို နာေအာင္႐ိုက္
အမိန္႔ကို မလႊန္ဆန္ႏိုင္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိေ႐ွ႕က မိန္းမပ်ိဳေလးကို စိတ္ထဲေတာင္းပန္ရင္း ပိုးျဖဴ ႐ိုက္လိုက္ေတာ့သည္။
ရႊမ္း...
အား.....
ေကာင္းတယ္ ဒီေကာင္မကို ငါေမးခြန္းေတြေမးမယ္ ငါတစ္ခုေမးတိုင္းနင္သူ႔ကိုတစ္ခ်က္႐ိုက္ ၾကားလား
ဟုတ္ကဲ့႐ွင့္........
ေကာင္မငယ္ နင့္နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ...
ရႊမ္း.....
အ... နတ္ပန္းႏြယ္ပါ႐ွင္
သူ႔မအေၾကာင္းေမးခြန္းေတြ ေမးရင္းသူမကို ႏွမျခင္းမစာမနာေျပာကာ အားငယ္လာေအာင္လုပ္ေနသည္။ ေမးခြန္းတိုင္းမွာ အ႐ိုက္ခံေနရသျဖင့္ တင္ပါးေတြလည္းထူပူေနၿပီ
အရင္က ညည္းဘယ္သူပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ခုကစၿပီး ငါ့ကြၽန္ျဖစ္သြားၿပီ ၾကားလား
ဟုတ္ကဲ့ပါ႐ွင္......
ေအးငါ့ကြၽန္မေလးကို နည္းနည္းအရသာခံၾကည့္ဦးမယ္။
ေျပာေျပာဆိုဆို ကလားထိုင္ကထက ပန္းႏြယ္ရဲ႕ အေနာက္နားဝင္ရပ္ၿပီး ထိုင္မသိမ္းထဘီစကိုျဖည္ခ်လိုက္သည္။
အို......
ႏိုင္ထက္ဆီးနင္း ထဘီခြၽတ္ခံရၿပီဆိုေတာ့အသိေၾကာင့္ ႐ွက္ရြ႔ံမႈႏွင့္အတူ ရင္ထဲလႈပ္ခတ္သြားသည္။ မိမိအ႐ွက္ကို မိမိ အဖံုးကြယ္ႏိုင္ေသာ အေျခအေန။ သူမစိတၱဇအတိုင္း စိတ္ေတြထႂကြလာသည္။
သာဂရက တစ္ခုထဲေသာ အဝတ္ျဖစ္တဲ့ က်ားသေရကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ပန္းႏြယ္၏ အဖုတ္ႏွင့္ သူ႔လီးကို ပြတ္တိုက္ကစားေပးသည္။ အပ်ိဳမေလး ရင္ထဲလႈတ္ခတ္ေနပါၿပီ ။
ဇြိ....အား.........
အဖုတ္ ထဲတိုးဝင္လာသည့္ ႀကီးမားေသာ လြိင္တံေၾကာင့္ပန္းႏြယ္ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ဟစ္လိုက္မိသည္။ မလြတ္ႏိုင္မွန္းသိေပမဲ့ ျပက္းထန္ေသာ နာက်င္မႈေၾကာင့္႐ုန္းကန္ေနမိသည္။ သာဂရကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္။ သူ႔စိတ္တိုင္းက်လိုးေစာင့္ေနသည္။ ခဏၾကာေတာ့ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ ထိုအခါမွ ရပ္တန္႔ကာ ပိုးျဖဴႏွင့္ ႏြဲ႔ေႏွာင္းကို ေခၚကာ သစ္လံုးအိမ္ထဲဝင္သြားေတာ့သည္။
အျပင္မွာေတာ့ ဖင္ေျပာင္ႏွင့္ေပ်ာ့ေခြေနေသာ ပန္းႏြယ္တစ္ေယာက္သာ။
ဆက္ရန္
လက္ယာ
စမင္ကြၽန္းက ငရဲျပည္
ဇာတ္သိမိး
မနက္လင္းေတာ့ ႏြဲ႔ေႏွာင္းက သူမကို အခ်ဳပ္အေႏွာင္မွျဖဳတ္ေပးကာ ေရခ်ိဳးေပသည္။ ေရးခ်ိဳးလိုက္ရသျဖင့္နည္းနည္းလန္းသြားသလိုေတာ့႐ွိပါသည္။ ခ်ိဳးၿပီးေတာ့ သာဂရစုထားေတာ့ အဝတ္တန္ဆာ အခ်ိဳ႕ကိုဝတ္ေစသည္။ ပန္းနြယ္အံျသမိသည္။ သူမကိုလည္း ပိုးျဖဴတို႔ ႏြဲ႔ေႏွာင္းတို႔လိုသာ ထားမည္ဟုထင္ထားေလသည္။
ခုဆင္ယင္ေပးတဲ့ ရင္လႊမ္းတန္ဆာ ထိုင္မသိမ္းထဘီ တို႔က အရင္သူမဝတ္ဖူးသမ်ွအဝတ္တို႔ထက္ ေကာင္းမြန္ေခ်ာေမြ႔ေလသည္။ အေပၚရံုေတာ့ ေပးမဝတ္ ။ ရင္ခံႏွင့္ ထဘီကို တင္းတင္းကေလးစည္းထားေတာ့ အခ်ိဳးအစစ္လွေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးက တင့္တယ္ေနသည္။
နန္းဆန္႐ွည္လ်ားေသာ ဆံႏြယ္တို႔ကို တစ္ပါတ္လ်ိႈေလး ထံး၍ ဆံစတို႔ကို ရင္ဘတ္မို႔မိ့ုေပၚ ခ်ထားသည္။
အားလံုးျပင္ဆင္ေပးၿပီးေတာ့ ပန္းႏြယ္ရဲလက္ေကာက္ဝတ္ေလးေတြကို ႀကိဳး႐ွည္႐ွည္ႏွင့္ ပူးခ်ည္ကာ ျခံဝန္းက်ယ္၏ အေနာက္ဘက္သို႔ေခၚသြားသည္။ အေနာက္ဘက္ေခြးေတြထည့္ထားတဲ့ေလွာင္အိမ္တစ္ခု ေ႐ွ႕က ေျမျပင္ေပၚမွာ ငုတ္ေလးခု႐ိုက္ထားၿပီး ပိုးျဖဴကို ထိုငုတ္ေလးခုမွာ ေျခကားယား လက္ကားယားျဖစ္ေအာင္ခ်ည္ေႏွာင္ထားသည္။ ကိုယ္ေပၚမွအဝတ္မ႐ွိ။ မလွမ္းမကမ္းမွာေတာ့ သာဂရက ထိုင္ေနသည္။
အနားေရာက္ေတာ့ သာဂရက ပန္းႏြယ္ကိုခ်ည္ထားတဲ့ႀကိဳးကို လႊဲယူကာ ႏြဲ႔ေႏွာင္းလက္ထဲကို ပ်ားရည္ပလင္းေပးလိုကိသည္။ ႏြဲ႔ေႏွာင္းက ထိုပလင္းကိုယူက ပိုးျဖဴရဲ ရင္သားေတြ အဖုတ္ေတြေပၚ သုတ္လိမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေလွာင္အိမ္တံခါးကိုဖြင့္လိုက္သည္။
ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ေခြးႏွစ္ေကာင္က ဝုန္းကနဲေျပးထြက္ကာ တစ္ေကာင္က အဖုတ္ တစ္ေကာင္က ႏို႔အံုေတြကို လ်ွာႏွင့္ယက္ၾကေတာ့သည္။ ၾကမ္း႐ွေသာ အထိအေတြ႔ေအာက္မွာ ပိုးျဖဴ ေကာ့ျပန္ေအာင္ ႐ုန္းကန္ေနသည္။
ပလပ္ ပလပ္
အား...အေမေလး...အေမေရ.....အား
ေခြးေတြယက္လို႔ကုန္သြားေတာ့ ေနာက္တစ္ခါထပ္သုတ္လိမ္းသည္ အႀကိမ္ႀကိမိပင္။...
============================
သစ္လံုးအိမ္ထဲက အခန္းငယ္တစ္ခုထဲမွာ နတ္ပန္းႏြယ္ကိုပိတ္ေလွာင္ထားတယ္ ။ ႀကိဳးေတြလဲတုပ္ထားေသးသည္။ ပန္းႏြယ္ရဲ႕ မ်က္လံုးထဲေတာ့ မနက္က ပိုးျဖဴရဲ႕ ပံုရိပ္ကိုသာ ျမင္ေယာင္ေနသည္။ စစိတ္ေတြလဲ ထႂကြေနသည္။ အရင္ကမွ ပြတ္သပ္ အာသာေျဖလို႔ရေသးသည္။ ခုက အုန္းဆံႀကိဳးေတြရဲ႕ တုပ္ေႏွာင္မႈမွာ လႈပ္ပင္ မလႈပ္ႏိုင္။
ခဏေနေတာ့ အခန္းထဲ ႏြဲ႔ေႏွာင္းဝင္လာကာ သူကို ႀကိဳးျဖည္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ သာဂရ ႐ွိရာ အခန္းထဲေခၚသြားသည္။ အခန္းထဲမွာေတာ့ သာဂရက ေရဇလံုထဲ ေျခဖဝါးႏွစ္ကာထိုင္ေနသည္။
ဟဲ့ ကြၽန္မလာစမ္း ငါ့ေျခဖဝါးကို လာသုတ္သင္ေပးစမ္း
ဟုတ္ကဲ့ပါ ႐ွင့္
မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာ သူေဌးသမီးေလ လူၾကမ္းႀကီး၏ ေျခေထာက္ကို ေဆးေက်ာေပးေနရသည္။ သာဂရက ေျခေထာက္ကိုႂကြကာ သူမပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္သည္။
သူမ မေ႐ွာင္ႏိုင္ေတာ့ ။ ပါးစပ္ထဲက ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကိုသာ စုပ္ေပးေနမိသည္။ သာဂရက ေျခေထာက္ကို ပါးစပ္ထဲကဆြဲထုတ္က ရင္ဝကို တြန္းကန္ကန္လိုက္၍ ပန္းႏြယ္ယိုင္သြားသည္။
အဝတ္ေတြဖယ္လိုက္စမ္း
အမိန္႔အတိုင္းပဲ သုမအဝတ္ေတြကို ဖယ္လိုက္သည္။ သူမ၏ အလွအပေတြကို သာဂရက မ်က္စိအရသာ ခံၿပီးၾကည့္ေနသည္။ ထိုေနာက္တြင္ေတာ့ ကြၽန္မလွလွေလးကို ခုတင္ေပၚဆြဲယူကာ...... ။
ၿပီး၏
လက္ယာ
No comments:
Post a Comment